Fotoğraf

Kara Kıta’nın bağrında, bağrı yanıklar için yükseliyordu sarının en koyu tonuna bürünmüş Güneş. Aksakallı bulutlar göğü bembeyaz beneklerle süslüyordu. Umut türkülü leyleklerin sesleri kuşatıyordu her bir yanı. Kara Kıta için kara, Halil için ise apak bir gündü. Henüz yedi yaşındaydı Halil. Ana rahmine düştüğünden beri ilk defa görecekti. Anasının yüzünü dahi seçemeyecek kadar hastaydı okyanus gözleri. Kendisi her ne kadar hayata renk katıyorsa da, hayat kendi renklerini esirgemişti Halil’den. Gözlerinin mavisine inen aklar, yaşamın renklerine kucak açacaktı. Lakin anası dahi bihaberdi evladının hasta gözlerinden. Yıllar sonra yeniden Kara Kıta, beyaz önlüğün kendilerine en çok yakıştığı, muştu kokan insanları ağırlıyordu. Kara Kıta en narin güllerini bu insanlar için sergiliyordu adeta. -Siyaha kırmızı ne de yakışıyordu.- Evladının katarakt olduğunu ilk defa onlardan duyacaktı Halil’in biçare anası. Kendilerine dünyanın her bir tarafını yeryüzü edinmiş, gönüllerinde iyilikten gayrı bir gaye bulundurmayan bu narin insanlar sayesinde solmuyordu Kara Kıta’nın güzide çiçekleri. Halil ilk defa anasını bu kadar net görüyordu. Halil sanki yeniden doğmuştu.

Halil sanki yeniden doğmuştu.

Bir insan kaç defa doğar? Bir, iki, üç… Açıkçası bir insan kaç defa doğar bilinmez ama bir defa olmadığı muhakkak. Hata işlemek de bir doğuştur mesela, hatadan pişmanlık duymak da. Çok istenilen bir nimete kavuşmak da bir doğuştur, nimet verildikten sonra nankör olmak da.

Bir doğum bize neler anlatabilir acaba? Doğum gerekli midir Leyla gibi bilinmez ama Leyla gereklidir. – Değil mi İlhami Ağabey?¹ – Leyla gerekli ise doğum da gereklidir. Doğum kimdir? Leyla kimdir? Doğum Mecnun’dur, Leyla da Ölüm. – İlhami Ağabey! Anlatmak istediğin tam olarak bu değildi biliyorum ama lütfen beni affet.

Büyüklerimizden anlatılageldiğine göre Mecnun Leyla’sına kavuşamamış tarihte ama “Ölüm”üne kavuşmayan bir “Doğum”un olamayacağı muhakkak. Her doğum bir ölüm müdür o vakit? Mecnun Leyla mıdır ki her doğum bir ölüm olsun? Böyle bakınca Leyla da Mecnun değildir ama Leyla Mecnun’un içindedir, gönül kaynağıdır. Ölümün, doğumun içinde yeşerdiği gibi.

Sözü daha da yormadan meramımızı bir de şöyle anlatalım: Yeniden dirilişimizin kaçınılmaz olduğu yaşantımızda, unutmayalım ki ölüm de netice itibari ile bir doğuştur. Son doğuş.