İyiliğin Neferi Olmak
Hayat insanın sırtına içinde barındırdığı tüm hoyratlığı yüklüyor bazen.
Buğulanmış gözlerimizin önünde beliren onca acı, canhıraş feryatlar koparıyor yüreğimizde.
Bazen ölümün pençesindeki aç susuz bir bebek, bazen de hayatı küllenmiş yangın yeri olan bir baba…
Başının üstüne bombalar yağan çaresiz bir hane, gövdesi acılardan acılara köprü olmuş yersiz yurtsuz bir ülke…
Cesedi kıyıya vuran bir insanlık, kaybedilmiş bir sınav bazen de…
Kötülüğe sebep olan veya sessiz kalan herkes sanki yemin etmiş ayn-i şerrin bayrağını taşımaya ve duyurmaya dünyanın dört bir yanına. Gönüllerden sevginin ve muhabbetin izlerini silmeye…
İnsanın gönderiliş amacından bunca sırt çevirmesi, iyiliğin bir neferi olmaktansa daima kötülüğün esaretinde olmayı seçmesi nefsinden beraat kararı alması* demek değildir de nedir?
İşte bir insanın asıl yolculuğu doğduğu anda değil kendi içindeki bu kötülükle yüzleştiği anda başlıyor. İnsanın kötülüklerin etrafında kol gezdiğini bilerek yine de, ille de iyiliğe gönlünü açması Rabbi tarafından muhatap alındığının bilincinde olmak ve özü üzerine hareket etmek demektir. İyiliğin çağrısına her an her yerde kulak kabartmak; şerle yüzleşmek, onu reddetmek ve onunla mücadele etmektir. İnsan bilmelidir ki iyiliğin yokluğu da bir nevi kötülüktür.
Nurettin Topçu'nun Var Olmak isimli kitabında değindiği gibi
Tırmanacağın yer hem senden çok uzak hem de sendedir. Oraya gitmek için çile çekmek, yaş akıtmak da yetmiyor. Bekle ki büyük kapı kendiliğinden açılsın. Ama toprağa konan ölü gibi sabretme sakın; toprağa süzülen su gibi sabret.
Evet biz de emrolunduğumuz yolda hakikat uğruna çalışırken elbet zorluklarla karşılaşacağız, ancak toprağa süzülen su gibi sabretmesini bileceğiz. Bilge Kral’ın da dediği gibi
Yürümemizi gerektiren sebeplerin korkmamızı gerektiren sebeplerden daima daha fazla olduğunun bilincinde olacağız.
Dilerim özünü iyilik ve güzellikten almış gönül sarayımızın etrafına Allah’ın kelamından surlar inşa ederek etrafımızdakilere sığınak haline getiririz kalplerimizi.
“İyilikle kötülük bir olmaz. Sen (kötülüğü) en güzel olan davranışla sav; o zaman bir de göreceksin ki seninle aranızda düşmanlık bulunan kimse kesinlikle sıcak bir dost oluvermiş! Bu sonuca ancak sabırlı olanlar ulaşabilir, yine buna ancak (erdemlerde) büyük pay sahibi olanlar ulaşabilir.”
Fussilet Suresi 34-35
