Nedir Uykularımı Kaçıran?

Bu soruyla karşılaştığım ân’dan beri zihnimin içinde siren sesi gibi çınlayıp duruyor. Evet evet siren, fark et beni diyor; fark et ki sarsıntıdan sağ çıkasın, fark et ki ateşten korunasın. Siren zihnimin içinde çaladururken birkaç gün geçirdim birkaç da uyku. 6 saat 20 dakikanın üstünde uyuduğum her saniyemi ziyan saydığım yıllardan sonra, şimdi biri soruyordu bana “Niçin kaçırdın uykularını?”

Önce okumak için diyecektim, gerçek bu ya genelde sabahlarımı güneşten önce büyüklerimin sözleriyle aydınlatmak isterim. Fakat dedim kendi kendime sınav haftaları bunu yapmıyorsun, sözüm ona eline aldığın kitap seni ilm-i tıbbın hayatla tezyin edilmiş sayfalarına muhatap ediyor evet, fakat dışardan gelen bir dokunuş rotamı değiştirmeye muktedir olabiliyorsa ne dokunuşun sonucunda yaptığım ne de bu dokunuşun öncesinde muhatap olduğum nâzım olmamasına rağmen şiir kadar ahenkli sözler değildir uğrunda uykularımı feda ettiğim.

Duraksadım. Erdem Bayazıt’ın “kıyısından seyredilen bir denizdi sanki” dediği ve unutmadığı uykuyla benim bürudet karışmış uykumu ayıran mahiyet neydi?

O Sevgili uyanıkken nasıl yaşıyordu da uykusu şairlerin şiirlerinde dahi anlatmakta eksik kalacağı kadar kıymetdâr oluyordu? O Sevgili bilinci kendisine vedia bırakılmışken varlığa nasıl muhatap oluyordu da “uykusu tepeden seyredilebilen bir vâdi” oluyordu, biz de 14 asırdır unutmuyorduk.

İsm-i mübarekinin geçmesiyle sözlerimizi güzelleştiren kim bilir nasıl nazar ediyordu da mahlukata her biri Hakk’tan gelen bir sevgi karinesine, bir şefkat manifestosuna dönüşüyordu. Kim bilir nasıl nazar ediyordu da umum mahlukata tüm zerreler “yerde ve gökte O’nu övüyordu”.

...

“Sevgili Dost” ile başlayan ve niçin uykularımı kaçırdığımı soran dostuma cevabı Sevgili’de buldum. Nâkıs nazarım bulduğuna hamd ededursun; ben ki ne zaman mahlukata doğru bir şekilde nazar edersem işte o zaman değer uykularımı kaçırdığıma. İster kitabımı okuyayım, ister her sabah benim için seslendirilen kuşların ilahisine teveccüh edeyim, ister çiçeklerin rengârenk uyumuyla mest olayım, uykularımı kaçıran “yaşamak” olmalı, Hakk ile intisabını kurarak, yaşamayı umursayarak yaşamaya çalışmak!