Sisifos Makamı

"İstediğinizi yapın; ancak bilin ki Allah yaptıklarınızı görmektedir.”
                                                                                        (Fussilet, 40)

Soğuk bir haziran günü
sıcak küfürler saydırırken Spinoza'ya
ruhumun dehlizlerinde aforoz edilirken tanrı,
güneş yemin etti
arşları aşıp gelmek için

güneşin yemini dolaştı
Fransa'ya
ve
   oradan apoletli kardinallere,
dediler:
   güneş yaktı 
                     yakacak!

O sıra 
    bulutlar ins eti yer
ben 
ağıtlar yakardım  Sisifos'a
                                                Baruch'a 
                                                                   insana.

ve güneş yemin etti
arşları aşıp gelmek için.

Tanrıya değil
Allah'a inanılan zamanların birinde 
belki daha yaratılmamışken güneş
ben 
büyük laflar ederdim
ve ben 
asırlar öncesinden bir belayı anımsardım,
asırlar...

aradan zaman(lar) geçer
elmalar yenir 
ağızlarda hürriyet diye bir lafız dolaşırdı.

fikrim gönle gelmeden
tövbe ederdim
hayatsızca tövbe ederdim
güneş yakardı,
ben tövbe ederdim
güneş yakardı,

ve
     güneş yemin etti
           arşları aşıp gelmek için.

Bir de Yusuf vardı,
güneş özenirdi Yusuf'a
yakardı kuyuyu,
güneş Mecusi gibi yakardı
nâr gibi yakardı!

Peki 
güneşin arşlardan öte gelen hey hatları
kuyunun içindeki zarafetten mi idi

kuyu özenerek Yusuf'a
yerin bilmem ne arşın dibinden kopup 
Kenan'dan gitmek,
hür olmak isterdi.
güneş yakardı
ve güneş yemin etti arşları aşıp gelmek için.

Soğuklardan temmuz olunca
en sevdiğim yerde dostum kalmayınca
bir büyük ses duydum  
ve
    arşlardan birinde kuruldu mahkeme
güneş hesap verecek kimi yaktıysa

lâkin güneş bihaber
         güneş mahcup
kardinaller ahraz

ve güneş yaktığı kadar yanacak!